۱۳۸۶/۵/۳۱

درونِ یک خوشی ِ وجدآور، گاهی فکر می‌کنم که همه‌ی این دم و دستگاه و عجایب و غرائبِ دنیایِ پیرامون، از اینترنت و عشق گرفته تا سینما و دوچرخه، همه را یک دانایِ کُل راه انداخته برایِ من، تا از طریق‌شان چیزهایی یاد بگیرم که فقط از طریق ِ آن‌ها می‌شد یاد بگیرم، و باور می‌کنم.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر