۱۳۸۸/۱۲/۲۳


اگر از رجزخوانی ِ اسطوره‌ای درباره‌یِ گذشته و حال و آینده‌یِ ایران به تنگ آمده‌اید، اگر از تخدیر بیزار اید و روایت‌هایِ کهنه به خنده‌ی‌تان می‌اندازد و در همان حال خشمگین‌تان می‌کند، اگر خشمگین اید و به تنگ آمده، و اگر در عین ِ حال حس ِ تعلّقی دارید به همه‌یِ آن اسطوره‌ها که هستند اما به شکل ِ نفرت‌انگیزی روایت می‌شوند، و شما آن‌ها را جور ِ دیگری می‌پسندید ـ در جایگاهی شکست‌خورده و فروتنانه ـ «صادق هدایت، تاریخ و تراژدی» کتابی ست در همین حال و هوا: «اندیشه‌ای مغموم بر کرانه‌هایِ تاریکِ تاریخ».

صادق هدایت، تاریخ و تراژدی. نشر ِ نی. چاپِ اول: زمستانِ 1388.

۴ نظر:

  1. دیگه کتابا برام حرفی ندارن هر کتابی که می خرم بیشتر از هفتاد هشتاد صفحه شو نمی تونم بخونم همش فکر می کنم واسه چی این کتابا میفروشن؟ از کوئلیو و کامو گرفته تا یونگ و پوپر
    خلاصه اینکه خیلی ترجیح میدم وبلاگ تو رو سر فرصت بخونم تا این کتا بارو
    پ.ن: ربطی به این پست نداشت چون آخرین پستت بود اینجا نوشتم
    پ.ن2: هنوز نیچه برام جذابه

    پاسخحذف
  2. عاليه... براي رضا خوشحالم و براي خودم بيشتر كه دوستاني مثل رضا و شما دارم...
    دوستتون دارم

    پاسخحذف
  3. رضا دوست خوبیه ... خوشحالم که دوست نویسنده ای دارم که روی سکوی پرتاب ایستاده و نگاهش به افقهای دور... برای رضا و برای تمام دوستانم(به خصوص دوستان کافه های چهارشنبه های دور) آرزوی موفقیت می کنم

    پاسخحذف